W7s news পুনে: এই বছৰ মাতৃ দিৱসৰ বাবে, পিয়াজিঅ' বাহন প্ৰাইভেট লিমিটেডে ইটালীৰ পিয়াজিঅ' গোটৰ এশ শতাংশ সহায়ক কোম্পানী, আৰু প্ৰতীকী ২ চকীয়া ভেস্পা আৰু এপ্ৰিলিয়াৰ নিৰ্মাতাই দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা ভাৰতৰ সমসাময়িক মাতৃসকলক উদযাপন কৰিছিল যিসকলে তেওঁলোকৰ জীৱনৰ দিশত মাতৃসুলভ ভূমিকা পালন কৰিছে।
মাতৃত্বৰ আত্মা তেওঁৰ সন্তানৰ সৈতে এগৰাকী মাতৃৰ প্ৰচলিত কাব্যিক প্ৰতিচ্ছবিৰ বাহিৰত আছে বুলি বিশ্বাস কৰি, ভেস্পাই দৃঢ়ভাৱে বিশ্বাস কৰে যে মাতৃত্বৰ মূৰ্তি লিংগ, বয়স বা ৰূপৰ বাহিৰত। তেওঁলোকৰ কাহিনীবোৰক সন্মান আৰু আনিবলৈ সক্ষম হ'বলৈ, ভেস্পাই এনে দুগৰাকী অনন্য মাতৃৰ সৈতে সহযোগিতা কৰিছিল যিয়ে বহুতক তেওঁলোকৰ মাতৃত্বৰ নিজৰ সংজ্ঞাৰ সৈতে অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।
মহামাৰীটোৱে ওচৰৰ আৰু প্ৰিয় জনৰ জীৱনত এক অভূতপূৰ্ব প্ৰভাৱ পেলাইছে। সমগ্ৰ বিশ্বৰ লোকসকলে তেওঁলোকৰ জীৱনত এক বৃহৎ পৰিৱৰ্তন দেখিছিল – ব্যক্তিগত আৰু পেছাদাৰী দুয়োধৰণে। দুৰ্ভাগ্যজনক ঘটনাৰ এই পৰিৱৰ্তনৰ সময়ত, মুম্বাইৰ মহিমা ভালোটিয়া বহুতো লোকৰ মাজৰ এজন আছিল যিয়ে নিজকে কৰ্পোৰেট চাকৰিৰ পৰা বাহিৰ পাইছিল। এইটোৱে তাইক তাইৰ প্ৰিয়জনৰ সৈতে ঘৰত অধিক সময় কটোৱাৰ সুযোগ দিছিল, আৰু তাৰ সৈতে, তাই বুজি পাইছিল যে কেনেকৈ তাইৰ দেউতাকক অনলাইন অৰ্ডাৰ দিয়া বা ভিডিঅ' কল আৰম্ভ কৰাৰ দৰে আটাইতকৈ মৌলিক কামবোৰৰ বাবে তাইক প্ৰয়োজন। মহিমাই উপলব্ধি কৰিছিল যে তাইৰ দেউতাকৰ দৰে, বহুতো বয়সস্থ ব্যক্তি আছে যাক জীৱনটো নিৰ্বিঘ্নে চলাবলৈ প্ৰয়োজন হোৱা আটাইতকৈ সাংসাৰিক মৌলিক কামবোৰত সহায়ৰ প্ৰয়োজন হ'ব। এই উপলব্ধিয়ে আমাৰ অনন্য মাতৃ মহিমাৰ দ্বাৰা "সামাজিক পঠ্যশালা" নামৰ এক নতুন যুগৰ বিদ্যালয় আৰু উদ্যোগৰ জন্ম দিছিল। ইয়াৰ আঁৰৰ ধাৰণাটো আছিল ৫০ বছৰৰ অধিক বয়সৰ লোকসকলে ভিডিঅ' কল আৰম্ভ কৰি, হোৱাটচএপ্প অৱস্থান প্ৰেৰণ কৰি, কেব বুক কৰি, যোগাযোগত থাকিবলৈ ফেচবুক একাউণ্ট সৃষ্টি কৰি, অনলাইন বজাৰ কৰি আৰু বহুতো প্ৰযুক্তিৰ চাৰিওফালে কেনেদৰে নেভিগেট কৰিব লাগে শিকিব লাগে। সামাজিক পাথশালাই প্ৰতিৰক্ষা, চিকিৎসা, বিত্ত আদিৰ দৰে বিভিন্ন পৃষ্ঠভূমিৰ পৰা অহা ২০০০ ৰো অধিক লোকক সহায় কৰিছে। ভেস্পাৰ সৈতে এই সহযোগিতাই মহিমাৰ সাহসিকতা, সহানুভূতি আৰু দয়াৰ কাহিনী কঢ়িয়াই আনিছে য'ত তেওঁ প্ৰযুক্তিৰ জ্ঞান আটাইতকৈ বেছি প্ৰয়োজন হোৱা লোকসকলৰ সৈতে প্ৰচাৰ কৰি বহুতো লোকৰ জীৱনক অসুবিধামুক্ত কৰি তুলিছে।
এনে ধৰণৰ আন এক অনুপ্ৰেৰণাদায়ক কাহিনী হৈছে ৰাঁচীৰ আমাৰ বৰ্তমানৰ মা আৰ্চি সেনৰ। কুৰি বছৰবয়সৰ এজনী যুৱতী, আৰ্চিয়ে উপলব্ধি কৰিছিল যে মহামাৰীৰ সময়ত প্ৰতিবন্ধকতা, কাৰফিউ আৰু মানুহৰ সীমিত চলাচলৰ সময়ত, পথৰ কুকুৰবোৰ পুষ্টিৰ আটাইতকৈ মৌলিক প্ৰকাৰৰ পৰাও বঞ্চিত আছিল। যিকোনো ৰোগৰ পৰা স্বাস্থ্যৱান আৰু সুৰক্ষিত ৰাখিবলৈ তাই কুকুৰবোৰক তাইৰ এলেকাত আৰু ইয়াৰ আশে-পাশে কৃমি হীন, খুৱাবলৈ আৰু টিকাকৰণ কৰাৰ দায়িত্ব লৈছিল। ইয়াৰ লগতে, আমাৰ অনুপ্ৰেৰণাদায়ক মাতৃ-যোদ্ধাই প্ৰয়োজনীয় পথভ্ৰষ্টসকলক সহায় কৰিবলৈ পুঁজি সংগ্ৰহ আৰু দত্তক অভিযানৰ আয়োজন কৰিছিল। ভেস্পাত এই কাহিনীটো এদিনৰ বাবে তাইক দিয়া ৰখাৰ সময়ত, আৰ্চিয়ে এটা পোৱালীক চিকিৎসাৰ বাবে ওচৰৰ ক্লিনিকলৈ লৈ যোৱাৰ কথা উল্লেখ কৰিছিল। আৰ্চিৰ দ্বাৰা প্ৰদৰ্শিত নিস্বাৰ্থ মাতৃপ্ৰেমৰ এই প্ৰকাৰে দেখুৱাইছে যে আমি মাতৃৰ প্ৰেম কি সেই বৃদ্ধ বয়সৰ ধাৰণাৰ বাহিৰত আগবাঢ়িছো।
No comments:
Post a Comment